top of page

Szkocki zwisłouchy — historia oraz charakterystyka rasy

Koty szkockie zwisłouche (Scottish fold) - to rasa która powstała w latach 60. w Szkocji, dokładnie

w 1961 roku, gdzie małżeństwo znalazło kotkę ze zwisającymi uszkami, a następnie skrzyżowało ją z osobnikiem innej rasy (podobno amerykański krótkowłosy). Od tamtego czasu szkockie zwisłouche są coraz bardziej pożądaną rasą, a liczba hodowli kotów scottish fold stale rośnie. Podczas mutacji genetycznej, niektóre osobniki kotów rodziły się z załamanymi uszami. Cecha ta ujawnia się po kilku tygodniach życia kociąt ( a dokładnie po 21 dniu życia) i polega na załamaniu się zewnętrznych krawędzi małżowiny i zagięcia końcówek, co okazało się niezwykle czarujące dla przypuszczalnie późniejszych właścicieli.


W Polsce rasa ta pojawiła się w 1997 roku i od razu stała się jedną z najbardziej osławionych pupilów w kraju. Większość federacji dopuszcza tę rasę do wystaw i hodowli, ponieważ bardzo dobrze się prezentuje i wzbudza zainteresowanie tłumów. Rasa ta występuje w dwóch odmianach- krótkowłosej jak i długowłosej (highland fold). Mimo pozorów jest to kot o dobrze umięśnionej budowie. Waży od 2,5 kg do 6 kg. Koty szkockie mają okrągłe główki z szerokimi policzkami, mocne brody i żuchwy. Oprócz tego posiadają duże i okrągłe oczy, których kolor zależy od umaszczenia. Osobniki posiadają nieco bardziej wydłużony tułów w porównaniu z kotami rasy 'brytyjski długowłosy'. Ogromną cechą tej rasy jest sprężysta i miękka w dotyku sierść i bardzo otwarty wyraz twarzy.


Szkocki fold jest idealny dla rodziny z małymi dziećmi. To rasa odporna na większość kocich chorób. To towarzyskie i przyjazne koty. Przez opadnięte uszy niektórym się wydaje że wyglądają nieco smutno, ale to tylko pozory- w rzeczywistości są bardzo wesołe, lubią się bawić, przy czym wykazują się swoją zwinnością. Jeżeli brakuje im bliskości, po prostu upominają się o porcję przyjemności od swojego właściciela, do którego bardzo się przywiązują. Nigdy nie są natrętne. Już sama możliwość przebywania z ludźmi jest dla nich wystarczająca. Dobrze odnajdują w grupie innych osobników, nie przeszkadza im nawet obecność psa. To typ domownika- nie potrzebuje dużo miejsca i nie przepada za wędrówkami.



Pielęgnacja szkockiego folda jest bardzo prosta. Wystarczy wyczesać jego sierść raz w tygodniu, w celu usunięcia martwego włosa. Jeżeli chodzi o odmianę długowłosą, zaleca się częstsze czesanie. Oprócz tego należy systematycznie czyścić uszy i obcinać pazurki.

Commentaires


bottom of page